Dennis' vakantie in Amerika, dag 12: Icewater Spring
Vandaag
hebben we de hoogste berg van de Appalachian Trail, en de Smokies op ons
pad! Deze berg heet Clingmans Dome en als het een beetje meezit dan hebben
we voor de lunch de klim en afdaling achter de rug.We lopen samen met Dan, de AT-teken man. Hij heeft zich bewezen door met behulp van een spuitbus met smeerkaas een Appalachian Trail teken op een cracker te kunnen maken. Verder heeft hij wel een droge humor en is hij van plan om de hele Trail te gaan lopen. Hij loopt met twee wandelstokken en af en toe zijn we hem kwijt omdat hij flink de pas erin heeft. Maar uiteindelijk staan we toch met z'n drieën boven op Clingmans Dome. Er is een mooi uitzichtpunt gemaakt, eentje die helemaal niet past bij het ruige pad, het is veel te futuristisch. Maar het contrast met het eenvoudige pad is toch ook wel weer aardig.
We hebben in ieder geval geen uitzicht, het is vreselijk heiig. We gaan weer afdalen en nemen afscheid van Dan, hij wil naar Gatlinburg vandaag en daar wil hij op tijd zijn. Wij doen het rustig aan en lunchen bij het zijpad dat naar de shelter Mount Collins leidt, het Sugarland Mountain Trail. Het landschap is best veel veranderd. Waar we eerst door oude bossen liepen met stevige bomen zijn de stevige bomen hier allemaal omgewaaid. Volgens het Appalachian Trail Fact book is dat de invloed van de zure regen. Het schijnt zo te zijn dat de uitstoot van industrie gebieden een eind verderop blijft hangen in de dalen van de Smokies. Ik geloof er niet zo in. Ik zie enorm veel korstmossen. Grote aantallen en veel verschillende soorten. Dat betekent gewoon dat er schone lucht is.
De
omgewaaide bomen nemen een grote kluit aarde mee met hun wortels en daaronder
is dan een rotsbodem zichtbaar. Het lijkt er dus op dat de grote bomen
omwaaien omdat ze geen grip hebben op de rotsbodem. Probleem verklaard!Na de lunch lopen we een heel stuk parallel aan de asfalt weg die naar Clingmans Dome leidt. We moeten de asfaltweg uiteindelijk oversteken op een grote parkeerplaats. Dit is de plaats waar alle Amerikanen komen als ze de Smokies willen bezichtigen. Er is hier een monument dat ooit onthuld is door een president. Als ze dat bezichtigd hebben rijden ze door naar Gatlinburg en dan kunnen ze zeggen: "Been there, done that."
We zoeken ons te pletter naar een Cola automaat maar er staat er hier geen. We komen een andere hiker tegen en die heeft Dan nog gezien, die heeft een kwartier geleden zijn duim opgestoken en kreeg direct een lift. Die hebben we dus net misgelopen. Ik babbel nog even met een toerist die een wandelingetje heeft gemaakt hier. Hij kwam een beer tegen en had het op een rennen gezet! Ik vertelde dat dat niet verstandig was, en dat wist hij niet.
We hebben het wel gezien hier, al die auto's met blikjes fris en Corona bier achterin. We moeten weer verder. We lopen het pad aan de andere kant van de parkeerplaats op en komen nog een half uur lang toeristen tegen. Daarna zijn we weer echt op de Trail.
Die avond slapen we bij de shelter Icewater Spring. We kunnen onze tent op een geriefelijk plaatsje opzetten en hebben weer een gezellig clubje mensen. Iemand heeft popcorn meegenomen dat in het vuur gehouden kan worden. Dat is werkelijk fantastisch. Lichtgewicht en echt iets dat ik nog nooit gehad heb zo ver van de bewoonde wereld.
| Terug naar dag 11 | Dag 13: Tricorner Knob |